Over kunst en eiland
November.
Een eiland in de luwte. Waar de wind over schelpen waait en kunst aan de duinen blijft hangen. Kunstmaand Ameland is zo’n moment in het jaar waarin tijd vertraagt en en je lekker kan ontdekken. Hoewel ik er dit jaar geen onderdeel van ben, voel ik me toch verbonden.
Verbonden met het idee dat kunst thuishoort op plekken waar je rustig kan rondlopen, een paar passen achteruit kan doen en de ruimte hebt. En je ogen opnieuw leren kijken. Waar natuur niet iets is dat je bezoekt, maar iets dat je raakt. Dat zijn ook de plekken waar mijn werk ontstaat.
De kracht van een eiland
Een eiland is een wereld op zichzelf.
De grenzen zijn zacht, water, zand, wind, maar toch duidelijk voelbaar.
Wie afreist naar een plek als Ameland in november zoekt niet de drukte, maar de diepte. En daar, precies daar, ontstaat ruimte voor een andere manier van kijken.
Niet alleen naar kunst,
maar ook naar jezelf.
Ik herken die stilte.
Niet op een waddeneiland dit keer, maar in de ruige vlaktes van IJsland. In de verstilde dalen van Noord-Italië. En ook laatst in Zeeland. Tijdens mijn deelname aan de Kunstschouw. Of in mijn atelier, waar het daglicht z’n eigen verhaal schrijft. En ik op mijn eigen wijze dat verbeeld.
Wat kunst doet als je lekker kan dwalen
In mijn werk zoek ik naar die momenten waarop alles lijkt te vertragen.
Waar kleur niet schreeuwt, maar ademt. En je je eigen betekenis kan vinden.
Waar symbolen opduiken en ik kan spelen met beleving van mijzelf en wat er bij een ander gebeurt. De verhalen die ontstaan wanneer ik samen met iemand naar mijn werk kijk, die vind ik dan ook enorm waardevol.
Mijn werken en series ontstaan vanuit intuïtie wat ik de ene keer vlot uitwerk of waar ik dieper duik in een concept. Want ik vind het ook heel interessant om een onderwerp beeldend te onderzoeken.
Ze dienen zich aan, net zoals wolken over een leeg strand kunnen rollen.
Ik werk graag met lagen, met licht, met ritmes die zich niet laten vangen in woorden.
Maar soms… laat ik me vangen. Door een zonnebloemveld in een Italiaans dal. Door een huisje dat overeind blijft in het IJslandse landschap.
verbonden met Kunstmaand
Hoewel mijn werk dit jaar niet fysiek aanwezig is tijdens Kunstmaand Ameland, voel ik me toch deel van diezelfde zoektocht: naar gelaagdheid, naar betekenis, naar kunst die niet uitlegt maar uitnodigt. Mijn ambitie is absoluut om volgend jaar mee te doen. De Kunstschouw Zeeland heeft mij weer doen beseffen dat ik enorm geniet van het directe contact met de kijkers en bezoekers.
Ameland
Misschien lees je dit terwijl je net van de boot stapt.
Misschien ben je thuis, mijmerend over kunst en je volgende reis.
Hoe dan ook:
je bent welkom om ook mijn wereld binnen te stappen. Met veel plezier plan ik samen een atelier bezoek in Voorhout.
Voor wie verder wil kijken
Voor kunstenaars en kunstliefhebbers die zich laten inspireren door natuur, stilte en symboliek, biedt Noord-Italië, en met name de regio rond het Lago di Orta, een unieke bron van zintuiglijke rijkdom.
Dankzij het subtropische klimaat, de hoge luchtvochtigheid en de afwisseling van licht, is het landschap voortdurend in beweging.
Dit maakt het gebied o.a. bijzonder interessant voor landschapsschilders.
Onder andere op deze plekken ontstaan mijn schilderijen. Niet gepland. Maar gevonden.
Wat doet kunst met jou, wanneer alles om je heen even verstilt?